Het project Re-Thinking, Re-Use is een uitwisseling tussen de Nederlandse en Japanse (bouw)cultuur, waarbij verschillende zienswijzen elkaar verrijken en inspireren. Door te leren van elkaars tradities en perspectieven op oud, nieuw en verandering wordt gezocht naar een nieuwe en richtinggevende balans.
Het project omarmt het hergebruik en transformatie van bestaande gebouwen, structuren en materialen, waarbij een dialoog ontstaat tussen huidige en vorige generaties architecten en bouwers, tussen innovatie en ambacht. In een tijd waarin de bouwsector geconfronteerd wordt met haar schadelijke ecologische impact, biedt Re-Thinking, Re-Use met dit aspect van continuïteit en evolutie binnen de bestaande omgeving een duurzaam perspectief.
De basis van het project is een onderzoek tussen beide bouwculturen over wat we waarderen en hoe die waarden tot uiting komen in de bebouwde omgeving. Want wat we waarderen is wat we behouden, koesteren, hergebruiken en doorgeven aan toekomstige generaties.
Hoe komt de Waarde van Verandering naar voren in de controverse rond de sloop van een gebouw in Tokio en de nieuwbouw van een ander in Amsterdam? Wat leren de oudste gebouwen uit beide culturen ons over de Waarde van Tijd? Hoe weerspiegelt de Japanse traditie van het hergebruiken van houten constructiedelen de Waarde van Materiaal? En hoe toont de Nederlandse praktijk van het hergebruik van gebouwen de Waarde van Ruimte?
Hoe wordt de Sociale Waarde van de gebouwde omgeving zichtbaar in publieke protesten in beide landen? ls we het geld volgen, wat vertelt de Financiële Waarde van de bebouwde omgeving ons dan? Wat laten de biografieën van twee iconische woonhuizen ons zien over de Waarde van Ontwerp? En hoe herkennen we de Waarde van Ambacht in de manier waarop we kleding, keramiek en gebouwen repareren?
Re-Thinking, Re-Use laat zien dat de gebouwde omgeving ogenschijnlijk objectief is, maar dat onze ervaring ervan diep persoonlijk en cultureel bepaald is. Om dit te onderzoeken organiseerde HOH Architecten, samen met Japanse en Nederlandse partners, een reeks workshops in Amsterdam, Tokio, Sapporo en Kurashiki. Via Mental Maps, persoonlijke kaarten en tekeningen van bewoners en gebruikers, werden bestaande waarden blootgelegd die kunnen gaan fungeren als fundament voor de toekomstige ontwikkeling van gebouwen en buurten.
De bevindingen van Re-Thinking Re-Use werden samengebracht in een publicatie die gepresenteerd werd tijdens een afsluitend symposium in Tokio en in het Nederlands paviljoen op de Osaka World Expo 2025.
In samenwerking met: Japan-Netherlands Architecture and Cultural Association (JNACA), Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE), Chiba University, Hokkaido University, College van Rijksadviseurs.
Mogelijk gemaakt door: Stimuleringsfonds Creatieve Industrie, Nieuwe Instituut, DutchCulture en de International Heritage Cooperation, Isaac Alfred Ailion Foundation en de Ambassade van het Koninkrijk der Nederlanden in Tokio.
